Keşke arada rastlaşsak seninle.
Ben bakkala girerken, sen çıkıyor olsan,
Otobüslerimiz farklı da olsa, duraklarımız aynı olsa.
Hatta sen otobüsün camından dalmış etrafı izlerken seni görüp;
Ben de senli hayallere dalsam.
Hatta selam bile versek birbirimize.
Sessizce ve gözlerimizle.
Hafifçe başını eğsen ve gözlerini bir kez kapatıp açsan,
Utangaç bir tını ile “merhaba” desen.
Ve sesini sadece sen duysan,
Ben dudaklarını okusam.
Yine de alışmasak birbirimizi görmeye,
Her rastlaştığımızda karmakarışık olsak,
Her biri ilkmiş gibi heyecanlı,
Sonmuş gibi hüzünlü olsa.
Gözlerini kapattığın o an hayat dursa.
Benim dudaklarıma bir kez baksan.
Kuruluğundan sana susuzluğumu,
Duruşundan tutsaklığımı okusan.
Beni bir tek sen okusan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder