Bir anda ellerimde kaydın,
Sonra kafan üstü yere düştün
Yerden sektin ve yanlamasına bir daha düştün.
Kırılmamıştın, umutlanmıştım...
Ama tekrar sektin,
Tekrar düştün. Bu sefer kırıldın.
Önce iki, sonra beş parçaya bölündün.
Hatta tuzbuz oldun.
Sen, en eski hatıram.
En sevdiğim çay bardağım.
Karımın vedasınının dördüncü yıldönümünde
Sen de bana veda ettin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder