Geçen salı sadece spor amaçlı bir yürüyüş yapayım
dedim pazartesi sahicileri. Ben ne zaman sokağa çıksam beni gören kadınlar ağzı
açık kalır; %28 oranında da bayılma olayları, %7 oranında da delirme olaylarına
rastlanır. Bu sefer bir kız yanımdan geçti ve yürümeye devam etti. Yoksayılmak,
daha önce hiç tatmadığım bir duyguydu. Eve gittim ve hemen iki telefon
konuşması yaptım.
*Rüyalarıma girmemeli.
*Torpido gözünde boğma teli, bagajında ceset torbası
olmalı.
*Kum saatini dekoratif değil, asıl amacına uygun
olarak kullanmalı.
*Bir köpekle kavga ederse dövmeli.
*Fiş istemesinden dolayı küçük esnafın korkulu
rüyası olmalı.
*Sakallarımı usturalamalı.
*küfrü küfürle savuşturmalı.
Çarşamba gününe referandum kararı çıktı. Beni “çok
mu seviyorsunuz” yoksa “çok çok mu seviyorsunuz” onu oylattım. Elektrikler
falan kesilmiş geceleyin ve sabaha sonuç tahmin ettiğim gibi %101 ile “çok çok
seviyorum” çıktı. Halkımdan güvenoyunu da aldım ama o kız kimdi ya? Balkona
çıktım ve kadınlarıma şöyle seslendim. “Bulun o kadını! Bulun ve yolun!”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder