2 Eylül 2013 Pazartesi

pazartesi - külah

Ben güneşi sadece batarken severim pazartesi güzelleri. Güneş ihtiyacımı da sadece akşamları alırım. Ropdöşambırımı çıkartır, batan güneşe doğru iki dakika önümü, iki dakika da arkamı döner ve güneşi selamlarım. Sonra ropdöşambırımı tekrar giyer dünyevi işlerime geri dönerim.

*Şekspiryen şakaları olmalı.
*Bahçeye kaçan topları patlatmak yerine sadece havasını indirmeli.
*Deşifre edilmiş bir devşirme olmalı.
*Vergi kaçırmalı.
*Kahve falına fincanı çevirmeden bakmalı.
*Antikacı bir yanı olmalı.
*Herhangi bir ormanın derinliklerinde gizi bir kulübesi olmalı.


Çarşamba akşamüstü günlük ritüelimi yerine getirecektim ki baktım güneş yok. Ropdöşambırım elimde şaşırdım kaldım. Güneşimin olması gereken yerde yüzlerce balon var. Balonlarda binlerce kadın, ellerinde dürbün beni izliyor. Hemen çocukluğuma döndüm ve kağıtlardan külahlar yapıp ucuna iğne sıkıştırdım. Apartmanın gider borusunu söktüm ve külahları üfleyerek balonlara atmaya başladım. Yıllardır böyle eğlenmemiştim. Bunu her yıl tekrarlayalım.

Hiç yorum yok: