Uzun zamandır kadim
bir sorunu çözmeyerek gizli bir tembellik içerisindeymişim de farkında
değilmişim pazartesi miskinleri. Ellerim cebimde sokakları turlayıp “Ne çözsem,
ne çözsem de şöyle keyfim yerine gelse…” diyordum ki; üç kilometre ötede, spor
salonundan çıkmış bir kadın gördüm. Çevresi erkek kaynıyor, hepsi ona
hayranlıkla bakıyorlardı ama hepsinin de eli burnundaydı. Şöyle derin bir nefes
aldım ve olayı çözdüm.
*Pazartesi
sabahları erkenden bayrağı göndere çekmeli.
*Başkalarını bana
şikayet etmemeli.
*Başkalaşım
geçirmemeli.
*”Bence...” ile
başlayan cümleler kurmamalı
*Saçlarını arkaya
taradığında farklı bir çekiciliği olmalı.
*Eşkıya bir yanı olmalı
*Hiç hıçkırmamalı
Bu son derece güzel
ve bir o kadar seksi hanımkızımız spor salonunda köpek gibi terlemiş; haliyle
leş gibi kokuyordu. İşte o an aklıma fikir geldi. Ter kokusuyla mücadele
edeceğim. İnsanların ter bezleri olmasa terlermezler. Liseyi iki yıla indirsem.
Oradan sağlık yüksek okullarına sınavsız geçiş versem. Orada da iki yılda ter
bezlerini almaya öğrenseler. Herkesin ameliyata girmesini zaten zorunlu
kılarım. 2033’e kadar sorunu çözerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder