pazartesi - Foucault

Bir şeyin büyüklüğüyle ve uzunluğuyla övünmenin zavallılığına katlanmıyorum pazartesi nitelleri. Geçen hafta içi bir gün camdan belime kadar sarkmış Foucault'un sarkacını dönme eğilimini düşünürken yaklaşık 100km kuzeybatımdaki bir inşaatta çalışan bir vincin çalıştığını gördüm.  Üşenmedim treking yapa yapa inşaata gittim.

*Yaz tatilini yaz bitince bitirmeli.
*Hep aynı şarkıları dinlemeli.
*Film anlatma ve sessiz sinema olaylarına hiç girmemeli.
*Çantasında her zaman tornavida olmalı.
*Ben dinliyormuş gibi yaptığımda o da anlatıyormuş gibi yapmalı.
*İç çamaşılarımı kaloriferin üzerinde kurutmamalı.
*Ergen komşu çocuklarını köle gibi kullanmalı.

Sağolsunlar beni ayaklarıma kapanarak karşıladılar. "Napıyonuz ameleler?", diyerek hemen aramızdaki sınıf farkını kırıp kaynaştım. Gökdelen yapacaklarını duyunca tepem attı o ayrı. "Yıkın arkadaşlar", dedim, sağolsunlar hemen yıktılar. Sonra vincin direksiyonuna geçtim ve Foucault'un sarkacını tatbik ederek anlattım. Her zaman diyorum yaklaşım önemli.