pazartesi - göz yaşlarım

Sanıyor musunuz ben hiç ağlamam pazartesi manyakları? Geçenlerde hayvan satan bir dükkanın önünde bir bardakta tek duran bir beta balığı gördüm ve dükkan sahibine; “ Bu niye tek duruyor lan!” diye çemkirince aldığım cevap hüzün doluydu.

*saati sorduğumda hep birkaç dakika sonrasını söylemeli ki zamanın önünde bir insan olduğumu hatırlayayım.
*sabahları ılık su ile ıslatılmış havlu ile çapaklarımı silmeli.
*beni spor yapmadan fit kalmam için ikna edebilmeli.
*silaha dönüşen bir baston ya da şemsiye taşımalı.
*birkaç illüzyon numarası bilmeli

“Abi erkeklerle beraber koyunca hepsi bu balığa saldırıyor. Dişiler ile aynı ortama koyunca da dişiler birbirini öldürüyor, başka çaremiz yok” işte o an gözlerimden iki damla yaş önce yanaklarıma, ardından da bıyıklarıma süzüldü pazartesikolikler. Sonra dükkanda güvenlik kamerası var mı diye baktım ve kamerayı görünce dükkanı yakıp dışarı çıktım. Hayvanlara ne mi oldu? Bilemiyorum, biraz gözüm dönmüş.