9 Nisan 2010 Cuma

manav - kaba özet

Bir önceki gece manava söyledikleri: Eğer bir ay içerisinde gelmezsem evdeki eşyaları sat ve ev sahibine olan iki aylık kira borcumu öde. Artan ile de sana ve manava olan boçlarımı ödersin.

Kahraman: O İranlı bir üniversite öğrencisiydi. Türkiye denklik verdiği için ülkesindeki baskı ortamından da kaçmak için Türkiye'ye gelmişti. Aslı Azeri olduğu için için Türkçe'yi de öğrenmekte sorun yaşamamıştı. İktisat okuyordu.

Dönememe ihtimalinin sebepleri: İran'daki rejim değişikliği. Zaten çok özgür olmayan İran, değişiklik ile daha da yalanması zor bir ülke haline gelmişti. Abisinin siyaset yüzünden hapse atıldığu ahberini almıştı ve yalnız yaşayan annesine destek olmak için dönüyordu.

İran'da da zorunlu askerlik vardı. Üniversite öğrencilerini, öğrenimleri devam ettiği için askere almıyorlardı ama orası İran'dı; kanunlar yazıldığı gibi okunmazdı.

Türrkiye'de mevcut İran rejimine mualif öğrencilerin oluşturdukları oluşumlar vardı. Kahramanımız biliyordu ki bu oluşumlara katıldığı bilinen İranlı öğrencilerin ülkelerine döndükleri zamanki akibetleri karanlıktı. Ya hapse gönderiliyorlar ya da gayri resmi bir şekilde idam ediliyorlardı. Kahramanımızın bu oluşumlarla da bir ilişkisi yoktu ama biliyordu ki; orası İran'dı.


manav gelişme: Kahramanımız İran'a gider. Korktuğu hiçbir şey başına gelmez. Sınırdan rahat geçer, ülkesinde korktuğu kadar büyük bir gerilim görmeden evine gider. Abisi hapisten çıkmıştır. Biraz hırpalanmış, biraz zayıflamıştır ama şükürler olsun ki abisi iyidir. Annesi kırgındır kahramanıza. Gitmeden önceki gibi sıcak değildir ona karşı. Abisi de kırgındır ona. "Korkaksın sen" der. "Ben ülkem için işkence gördüm, dayak yedim. Sen ise kaçtın." Anneside abisi gibi düşünmektedir ama bunu söyleyemez. Söylemese de tavırları bunu hep belli eder. Ne abisi eski abisidir; ne de annesi eski annesi.

Sıkılır ülkesinden. Türkiye'de yaşadığı yabancılığın daha yoğununu ve daha kekremsisini doğduğu ülkede yaşamaktadır. Hemen kaçıp Türkiye'ye dönmeyi de kendine yediremez. Çoğu günler evinden hatta odasından bile çıkmaz. Annesiyle de abisiyle de mümkün olduğunca az konuşur. Abisinin arkadaşları evlerine geldiğinde ise annesinin onlarla olan muhabbettini çılgınca ile kıskanır.

Eşyalarını toplar ve "Dönmem gerek" der. Kimse ona dönme demez.

Türkiye'ye döndüğünde koşarak evine gider. Bir bakar manav Nuri kapalıdır. Evine gider. Ev sahibi başkasına kiraya vermiştir.

Hiç yorum yok: