Sıkkın bir gecenin ilk saatleriydi. Çılga odasında yine dolanıyor, dikkatli bakılınca görülebilecek bir mutsuzluk saçıyordu. Sessiz olması lazımdı; çünkü babası uyanabilirdi, sessiz olmalıydı; komşuları uyanabilirdi; sessiz olmalıydı; çünkü burası Türkiye’ydi ve gece ses çıkartanlara iyi gözle bakılmazdı.
Eski pükü, diz üstü bilgisayarını kurcaladı biraz. Nette zaman geçirmeyi düşündü ama olmadı. Ne msnde kimse vardı, ne de başka bir şey. Çok sıkılıyordu Çılga. Resim yapayım bari dedi. Her zaman bana iyi gelmiştir, belki bu seferde iyi gelir. Canı guaj boya ile ile çalışmak istedi. Gece gece insanın canı ne saçma şeyler istiyordu. Paletine biraz sarı sıktı, biraz da mavi. O renkleri seçmesinin bir özel bir nedeni yoktu sadece eli gitti
Saçları boya olmasın diye saçlarını toplamak için aynanın karşısına geçti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder