Ergenlik öncesi ve sonrası çok nettir. Ergenliğe girdiğin an önceki dönemi her şeyi ile beraber çöpe atarsın. Artık senin gözünde, senin dünyanda ergen olmayanlar çoluk çocuktur ve her şeyi yanlış yapan aptallardır. Ergenler neden ergen olmayanlarla takılırlar? Çok basit çünkü ergen, ergenliğe girmeyenlerin kralıdır. Onlara her istediğini yaptırır. Hayatın anlamını, sırrını çözmüş gibilerdir. Durmadan anlatırlar ve ders verirler.
Kendisini sirkte maymunlara ders veren eğitmenler gibi görürüler. Aralarındaki fark onun için o derece fazladır. Maymun ve insan kadar net bir çizgi. Ergen kendinden önceki döneme böyle bakar ve maymunken öğrendiği her şeyin yanlış ve sıkıcı olduğu kanısındadır.
Büyükler de salaktır, ergenler de, çocuklar da. Büyüklerin, ardından gelen neslin aptallığına sebep olmalarının en büyük nedenlerinden birisi şudur. Çoluk çocukluk döneminde eline geçen insancıklara kendi çıkarımlarını dayatırlar. Şu doğru, şu yanlış, şu iyi, şu kötü, şu kaka, şunu yap, şunu yaparsan iyi bir insan olursun, şunu yapmazsan günah, şu ayıp, şunu yapmazsan kimse seni sevmez…
Çocuğu ergenlikten önce doğrulara boğuyoruz. Sanki her çocuk dünyayı kurtarmak için yetiştirilmiş nefer gibi. Her biri öyle sızma, özel, damıtılmış, elenmiş bilgilerle büyütülüyor ki, mevcut insan yetiştirme yöntemi başarılı olsa hiçbir ülkede polis teşkilatı kurulmaz, uçan arabalara değil ışınlanma cihazlarıyla gezeriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder