4 Ekim 2010 Pazartesi

idam

çiğdemin, babası tarafından öldürülen arkadaşım, vefatından sonra benim kalbimi şerefsiz babasının ölmesi isteği ile doldu. artık gazete haberlerine daha farklı bakıyorum. hemen her 2-3 günde bir, bir piskopat birkaç kişiyi öldürüyor. türkiyede idam olsa idi yılda en az 150 kişi asılırdı.

ama idamın ibretlik yönü asla yadsınamaz. ilkel tabir ile "sallandır iki kişiyi, bakalım kimse suç işliyor mu?"'nun gerçeklik payı olduğunu düşünüyorum. idam cezası caydırıcılık taşıyacaktır.

hacettepe hastanesinden operaya çıkan yokuşun orada, hamamın önünde ankara'nın idam yeriymiş.

Hiç yorum yok: