Bundan 200 yıl önce yazılmış bir romanda telefon olmadığından hatta telgraf bile herkesin kullanabileceği bir araç olmadığından kişiler genelde yüz yüze görüşüyor ya da mektuplaşıyorlardı. Şimdi günümüz romanın yazan bir romancının cep telefonunu yadsıması imkansızdır.
Cep telefonu sayesinde her karakter, bir diğer karakterle anında iletişime girebilir. Bu da romanın hızını attırır.
İyi mi oldu kötü mü oldu? Kimbilir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder