Sanırım evliliğimizin ilk yılının son günleriydi. Evlilik ikimizde olgunlaştırmış ve sıkıcı insanlar yapmıştı. Daha az sevişiyor, daha az konuşuyor, daha az tartışıyor, daha çok para kazanıyorduk. Hobilerimiz bile vardı artık. Ben boş zamanlarımda Star Wars izliyordum. Anlatılamaz bir döngünün içerisine girmiştim. Daha önce izlediğim bölümleri tekrar tekrar izlemek çok hoşuma gidiyordu. Hatta hangi filmi kaç izlediğimi yazıyor, serinin diğer filmlerini de o kadar izleyerek bir denge oluşturmaya çalışıyordum. Eşim ise kendini sudokuya ve ebruya vermişti. Ebru dersleri için dingin bir kişilik çizmeye çalışan ama bana yutturamayan yaşlı bir adama gayet sağlam para ödüyor ve haftada bir ya da iki gün, iş çıkışı oraya gidiyordu. Evdeyken de, televizyonda bir dizi açıyor ve sudoku çözüyordu. Halimizden memnun görünüyorduk.
İkimiz de evliliğimizden önceki arkadaşlarımızdan kopmak üzereydik. Eskiden içki içtiğim, gezdiğim, sohbet ettiğim arkadaşlarımı görmek istemiyordum. Sebebini bir türlü bulamadığım bir şey beni onlardan uzaklaştırıyordu. Her buluşalım dediklerinde bir bahanem oluyordu. “Komşumuz kalp krizi geçiriyor sanırım ben size dönerim” bile demiştim. Komşularımızın adlarını bile bilmiyordum.
Hiçbir zaman akan zamana hükmetmeye çalışan biri olmamıştım; tam bir tevekkül içerisinde olmasam da kabullenen ve uyum sağlayan bir adamdım. Sanırım benim için evlilikte böyle bir şeydi, ilk adımımı attıktan sonra bilincimde biçimlenmeye başladı ve uyum sağladım. Evlilik dünyanın iki kişiye indirgenmesiydi ve bende gerektiği gibi davranıyordum. Anne baba ziyaretleri de bu iki kişilik dünyanın kurallarından biriydi. Çok bunalsam da annemim, babamın; kaynana ve kayınbabamın yanında örnek bir eş rolünü oynuyordum. Belki de rol yapmıyordum, örnek bir eştim.
Örnek bir eş olsam da mutsuz bir adamdım da. Mutsuzluğum sebebi üzüntüden ziyade tekdüzelikti.
Uykunun beni teslim alamadığı bir gecesin sabaha karşısıydı. Yatağın sağ ucunda yüzüm duvara dönük serbest çağrışımlardaydım(kedi – bıyık- siyah – darth vader- kılıç- pala- Mardin-uzak- Nuri Bilge Ceylan-- - bıyık- siyah- darth vader- ) serbest çağrışımda bile tekrara düşmek kafamı kızdırmıştı
hamiş: notosa gidemeyen yarım kalmış öykü.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder