balıklar ölüyor

Sabah telefonla uyandım, arayan annemdi.

 

— Hemen gel balıklar ölüyor, dedi. Sesi hem telaşlı hem de azarlar gibiydi.

 

Biraz sonra arabada, kırmızı ışıkta beklerken, kendime geldim. Annemin evine varmama üç beş dakika vardı. Kapıyı gözleri yaşlı açtı.

 

— Balıklar ölüyor, dedi. Motor bozulmuş gece.

 

İçeri girdiğimde annemin haklı olduğunu gördüm. Balıklar yüzeye yakın yüzüyorlardı. Eline bir bardak verdim ve,

 

—Bu bardakla akvaryumdan su alıp üzerine dök, ben hemen geliyorum, dedim ve hızla bir akvaryumcu bulup, motor alıp, eve dönüp, akvaryuma taktım.

 

Annem ise biraz mutlu oldu ama çok değil, biraz.