16 Mart 2015 Pazartesi

pazartesi - thanks giving

Muhitimin güvenliğini yumruklarımla sağlamak birincil önceliğimdir pazartesi muhittimleri. Dün gece bir şehir turu atayım; hem suçlularla savaşır, hem de gece jimlastiğimi yapmış olurum diye düşünerek boks eldivenlerimi ve şortumu çekip sokağa çıktım. Asimetrik yüz hatlarından dolayı şüpheli bulduğum birine kroşemi indirecektim ki “Teşekkür ederim” dedi. Sonra arkadan biri bağırdı “Teşekkürler”, camdan buruşmuş bir teyze sarktı “Teşekkür ederim” dedi…

*Filmlerin müziksiz izlemek istediği için, filmin ham hallerini bir şekilde edinmeli.
*Sokaktan korkmalı.
*Gerçekten aptal bir arkadaşı olmalı.
*Gazete okumamalı.
*Hava hakkında konuşmamalı.
*Kar yağınca heyecanlanmamalı.
*Yorulunca neşelenen insan modelinden olmamalı.


Bir anda çevrem bana teşekkür edenlerle doldu. Rica ederim demekten dilimde tüy bitti. Eve gidene kadar da böyle sürdü. Bir yumruk bile çıkartamamak canımı da sıkmadı değil. Gölge boksu yaparken televizyonda şükran günü özel programı gördüm. Ulan bizim burada şükran günü kutlamazdı ki! Bir yanlış anlaşılma ya da yanlış manipilasyon olduğu besbelli. Hindi lobisinden de şüphelenmiyor değilim.

Hiç yorum yok: