Birkaç kurşun yedim ve sırt üstü yatıyorum.İçerisi bir anda polislerle doldu.Belli ki bir baskın.Bizden kimse silahını bile çekememiş.Üç arkadaşımda yerde.Sanırım ölmüşler.
Kendimi tartıyorum.Yerimden kalkacak mecalim yok,ama belki kollarımı haraket ettirebilirim.Sağ tarafımdan çok kan akmış.Acaba kaç kurşun yedim.Canım çok yanmıyor ama kaybetiğim her damla kanla canımın gittiğini hissediyorum.Ölecek miyim,yoksa kurtulacak mıyım?
Polislerden biri yanımdan geçerken'Bu köpekte ölmüş!'dedi.Yanılıyordu.Sırt üstü düştüğüm için sırtımdaki silahı hissediyordum.Silahıma davranamadan vurulmuştum.Yoksa bana köpek diyen polis mi vurdu beni.Vurabilirim onu.Ben onu vurursam etrafım polis kaynıyor,onlarda beni vurur.Ya da hapse atarlar,ölene kadar çıkamam.Beni ölü zannediyorlar.Kimse cankurtaran çağırmadı.Yoksa çağırdı mı?Vurursam ceheneme giderim.En iyisi silahıma davranmamak.
İnsan ölürken gerçekten de hayatı film şeridi gibi gözlerinin önünden akıyor.Henüz otuz üç yaşındayım.Otuz kez bile camiye gitmemişim.Dua etmeyi,namaz kılmayıda bilmemki ben.Daha önce adamda öldürdüm.Kesin cehennemliğim.Hep kötülük yapmışım.Beyhude bir hayatmış benimkisi.
Büyük bir suç organizasyonunun küçük bir piyonuyum.Ne lideri tanırım,ne de bağlantılarını.Burada dur dediler,belime silah vediler.Bende duruyordum.Polise bağırmak istiyorum ama nefesin yetmiyor.Başım sağıma düşmüş,o kadar çok kanamışım ki.Öleceğim sanırım.
Tövbe mi etsem Allah affeder mi ki?Yaşıyorum,yardım için bağırmak için sesim çıkmıyo.Artık kolumuda haraket ettiremiyorum.Üşüyorum,bir soğukluk çöktü üstüme.Cankurtaran geliyor mudur?Ölücek miyim?Annem affedebil
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder