4 Ocak 2016 Pazartesi

pazartesi - çin pingpong cumh.

Çin halk cumhuriyeti beni en çok zorlayan ülkedir pazartesi antikömünüstleri. Nedeni çok basit, manasız derecede kalabalıklar. Bunlara tek çocuk fikrini verdiğimde sorunu çözerim sanmıştım, olmadı. Şimdi bunlarda diğer ülkeleri kıskandıkları için demokratik bir seçim yapmaya kalkıyorlar ama on üç bin tane parti var. Nasıl oy verilecek diye akıl almaya geldiler. Sadece altı varil kolonya tuttum.

*Farklı kültürlerden mantarlar denemeyi sevmeli.
*Meyve kurutmayı sevmeli, sevdirmeli, önermeli ve zorlamalı.
*Kaçışı iyi olmalı.
*Eski sevgileri, sevgililik sürelerinin yarısı kadar zamanı önünde diz çöküp özür dileyerek geçirmeli.
*Kıskandı mı alnındaki damarlar belli olmalı.
*Fotoğraflarda ışığa göre gülümsemeli.
*Evlerinin önünün bayrak direği olmalı.


“Siz en iyi ne bilirsiniz”, dedim. Acayip bir ses uğultu. “Sadece tekme attıklarım konuşsun dedim” ve kabalığa bir uçan tekme aşk ettim. Kırklı yaşlarda bir teyze sanırım pingpong, dedi. Hemen masayı kurdurttum; “Servisimi karşılayan başkan, onun bacanağı başkan yardımcıdır” dedim. Beş gündür aralıksız servis kullanıyorum, çoğu bitti azı kaldı, ama henüz servisimi karşılayan olmadı.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Hoş.