Bu salı kabul günümdü pazartesi andeferatibılları.
Odalar, dernekler falan toplansın. Herkese on dört saniye süre vereceğim diye
duyurmuştum. Sonu gözükmeyen bir kuyruk oldu. Mesela bazı ensesi kalınlar
birçok derneğin başkanı olabiliyormuş. Onları tespit ve ıslah ettim. Artık herkes
tek odaya ya da derneğe kayıt olabilecek.
*Her on dakikada bir yeni bir şey yapmalı.
*Vergiye ve yergiye tabi olmamalı.
*Sonsuzluk lafından herkesten başka şeyler anlamalı.
*Uzun sessizliklerle arası iyi olmalı.
*Biri derdini anlattığında dinler gibi yaparken beni
düşünmeli.
*Kolaycılıkla kolaya kaçma arasındaki çizgi olmalı.
*Keyif vermeyen maddelerden bile keyif verici bir
şeyler yapabilmeli.
Öğlenden sonra gibi hayat kadınları odası geldi. Gerçekten
de birbirinden hayat dolu kadınlar. Biraz makyajı ve takıyı fazla kaçırmışlar
ama olur o kadar. Tatlı tatlı oturdular on dört saniyeleri boyunca. Visite ücretlerine
attırım talep ettiler ama visite ne diye soramadım; tabiki süremiz kısıtlı
olduğu için. “Arkadaşlarla konuşayım, elbette ayarlamaları yapacağım,” dedim. Benim
arkadaşım da yok. Neyse biriniz hallediversin. Hayat dolu kadınlar mağdur
olmasınlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder