27 Ekim 2014 Pazartesi

pazartesi - yalnızlık ömür boyu

Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var pazartesi münzevileri. Şunun da farkındayım ki; sözden daha nitelikli bir şey varsa o da harekettir. Şimdi bunu size söylesem anlamayacaktınız. Sonra aranızda kendini entellektüel hissedenleriniz; insan zaten her zaman yalnızdır, yalnızlık ömrün diğer adıdır, aldığımız her nefes yalnızlığımızın kanıtıdır gibi sözde ebedi cümleler kurup kafamı attıracak. Ben yalnız kalmak istersem zaten kalırım.

*Canı yangın izlemek istediğinde itfaiyenin önüne park edip sirenlerin çalmasını beklemeli.
*Hiç anlayamadığı kitapları sırf başka şeyler düşünmek için okumalı.
*Meşguliyetlerimi irdelememeli.
*Anneannesinin en sevdiği torunu olmalı.
*Yeşilçamın özellikle figürasyonunu yüceltilmeli.
*Şiddet annesiyle olan tartışmalarının hep tadı tuzu olmalı.
*Profil fotoğraflarına mevsim ayarı vermeli.



Önce belediyenin birkaç iş makinasına çöktüm. Evimin bir kilometre kare çevresine üç metre derinlikte hendekler kazdım. Sonra da apartmanımın çatısına kazanlar kurdum ve orada yağ kızdırdım. Elime de emektar snepirımı aldım. bir süre insan görmek istemiyorum. Gördüğümün de postunu delerim ona göre.

Hiç yorum yok: