pazartesi - bu iş zor yonca

"Bu iş zor yonca, çünkü insanlar yıllar boyunca, hiç soru sormadan durur" salı cuma arası bu şarkı dilime yapıştı pazartesi plesenkleri. Daha önce hiçbir şarkı dilime yapışmamıştı. Haliyle bir paniktir aldı beni. Bana karşı bir saldırı olduğu aşikardı ama saldırının kaynağı ve yolunu düşünüp duruyor; tam konuya yoğunlaşacağım an şarkıyı söylemeye devam ediyordum.

*Yozlaşma eşiği yüksek olmalı.
*Isınma hareketlerini yapmadan yatağa girmemeli.
*Topluı taşımada koridor kenarında oturmalı.

*Burnu parlamamalı.

*İskambil destelerinden dört kat ev yapabilmeli.

Arınmak için acıyı tercih ettim ve kendimi kırbaçlamaya başladım. Baktım bir süre sonra kırbacı ritme göre vuruyorum. Beynime elektrik verdim, göz bebeklerim ritme göre titriyor. Zıplayıp zıplayıp tavana kafa atıyorum ve arada sırada " Bu iş zor yonca!" diye bağırıyorum. En son çare Bülent Ortaçgil'i çağırdım. Çok muhterem, nur yüzlü bir adam. İki okudu üfledi de kendime geldim.