3 Şubat 2013 Pazar

pazartesi - kayıp


Bu hafta ne kadar durağandı değil mi pazartesi stabilleri?Sanki tüm yerkürenin üzerine ölü toprağı serilmiş gibiydi. Çarşamba sabahı uyandığımda; salı mı yoksa perşembe mi diye uzun uzun düşündüm. Camdan baktım kimse yok, uydumudan dünyayı izledim bir hareket yok, haber kanallarını izledim hiçbir son dakika haberi yok... İstihbarat şefim olan çakma sarışını çağırdım. Eskiden cümlem bitmeden gelen kadın şimdi yok.

*Büyük gözleri olmalı.
*Çocukken şirin, ergenken tiksinç, şimdi seksi, yaşlanınca yok olmalı.
*Yüksek sesle müzik dinleyip kafa şişirmemeli.
*Müsait bir yerde inmeli.
*Devlet onur nişanı olmalı.

İstihbarat şefimin kedi kadın kıyafetini av köpeklerime koklattım, bağlı oldukları kızağa bindim ve takibe başladık. İçimden bir his çakma sarışını bulursam sorunu çözerim diyordu. Üç gün boyunca toz toprak içinde kızakla gezdim durdum. İstanbul’da gezmediğimiz yer kalmadı. Kime sorsam “Az önce buradaydı haşmetlim” dedi. Sonra eve döndüm. Aramalara kar yağınca devam edicem. Kuru havada kızak olmuyor

Hiç yorum yok: