Pazar
akşamüstü içimi bir sıkıntı sarıp sarmaladı pazartesi krakenleri. Hislerim
tehlikenin kapıda olduğunu söylüyordu ama hiç tedbir alasım yoktu. Aynı his
daha önce kalbime doğduğunda tüm dünyada bir haftalık sokağa çıkma ve hayal
kurma yasağı uygulamıştım. Balkona çıktım ve lisenin en güzel kızı
havalılığında başıma gelecekleri bekledim.
*Düşmesini
bilmeli.
*Akrepli
yelkovanlı duvar saatinin saniyesine bakıp efkarlanabilmeli.
*Güvenlik
kameralarına hareket çekmeyi sevmeli.
*Çikolatalı
çilek temel besin maddesi olmalı.
*Çantasında
her zaman imla klavuzu olmalı.
Zaman
aktıkça boşuna vesveselendiğimi düşünsem de, asla boşuna vesveselenmeyeceğimi
de biliyordum. Stresten midem kazındı ve sekiz sene önce avladığım ahtapotu
dipfrizden çıkarttım. Yaban mantarı ile bir güzel pişirdim, ayıptır söylemesi
kendi yaptığım nane likörüyle beraber bir güzel yedim. Yemeğin sonunda parmak
uçlarım karıncalanamaya başladı. Sonra hissizleşti. Size bu listeyi burnumla
yazıyorum. Çok muntazam bir burnum olduğu için liste çarşamba sabahı anca
bitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder