-di’li yoksa –miş’li mi?
Geçmiş kelimesi bana çocukluğu anımsatıyor. Mutlu ve mutsuz anılarla dolu yalnız ve kalabalık günler. Zaman mefhumu olmayan zamanlar.
Okula gitmek için hazırlanmış ayakkabılarımı giydiğim zaman babannem elinde ıslatmış olduğu tarağı ile gelirdi yanıma. Ben istemiyorum falan desemde dinlemez saçlarımı tarardı. Sağdan ayırırdı saçlarımı.
Eğer beni okula götürüyorsa okula gidince bozardım saçlarımı, eğer tek gidiyorsam sokağı döner dönmez.
-di’li yoksa –miş’li mi?
Geçmiş kelimesi bana çocukluğu anımsatıyor. Mutlu ve mutsuz anılarla dolu yalnız ve kalabalık günler. Zaman mefhumu olmayan zamanlar.
Okula gitmek için hazırlanmış ayakkabılarımı giydiğim zaman babannem elinde ıslatmış olduğu tarağı ile gelirdi yanıma. Ben istemiyorum falan desemde dinlemez saçlarımı tarardı. Sağdan ayırırdı saçlarımı.
Eğer beni okula götürüyorsa okula gidince bozardım saçlarımı, eğer tek gidiyorsam sokağı döner dönmez.
Hala da nefret ediyorum saç taramaktan. Açıkcası pek taramıyorumda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder