İş ve işçi kurumu diye bir şey duymuş muydunuz pazartesi abileri. Ben bu çarşamba duydum. Günümüz devlet memuru profiline uygun; ucuz takım elbiseli, demode kravatlı, badem bıyıklı ve bıyık altı gülümsemeli bir grup ziyaretime geldi. "Abdest alabilir miyiz?" demelerinden ölüme susamış olduklarını hemen anladım.
*Çayı porselen demlikte demlemeli.
*Tahripkar bir öfkesi olmalı.
*Amatör olarak voodoo büyüsü ile ilgilenmeli
*Takip mesafesini korumalı.
*Politik şakalar yapmamalı, politikacı taklidi asla yapmamalı.
*Saatleri sessiz çalışmalı.
*Çalar gibi yaptığı bir müzik grubu olmalı.
Ortamda manasız bir neşe vardı. Çalışıp çalışmadığımı, sigortam olup olmadığını sordular ve hayatımda hiç duymadığım bir hitap şekli ile karşı karşıya kaldım. Bana iki lafın birinde "Abi" dediler. Sordukları sorulardan bir şey anlamadığımı söyledim ve baktım ben de onlara "Abi" diyorum. Ne illet bir sözmüş yahu. "Pazartesi gel, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı olarak başla abi" dediler. Birbirimize yüz yüz elli kez daha abi dedik sanırım. En son biri "Abi n'olur bıyıklarımı yolma, iş hayatım biter" diyordu.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder