O kadar göze batan bir karakter olunca, hayatıma
kast eden iç ve dış mihraklar bol oluyor pazartesi çılgınları. O kadar çok
suikast tehlikesi atlattım ki... Aids taşıyan sivrisineklerle mi savaşmadım
sabaha kadar, zehirli diye aylarca su mu içmedim, nazar saldırısı var diye diye
mavi gözlülerin mi gözlerini morartmadım. Ölmediysem, sizler için ölmedim.
*Bayramda el öpmeye gelen çocuklara para değil
frikik vermeli.
*Sanatsal yönelimleri sadece benimle ve gün
arkadaşları ile paylaşmalı.
*Çeyizinde noel anne kıyafeti olmalı
*Photoshop bilmemeli.
*Kapşonlu yakışmalı.
Baktım da bir yıldır hiçbir suikast girişimi yok. Kendimi
hamlamış ve önemsizmiş hissediyorum. İçimden bir his de, belki fark etmediğim
bir sürü suikast girişimi olduğunu ama benim artık otomatik olarak bu
girişimleri bertaraf ettiğimi söyleyip, kendimin yüreğimi ferahlatıyor. Bu hafta
tüm mihraklara damping. Suikast girişimlerine açığım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder