Aslına bakarsanız hiçbir şey ne bitiyor, ne de yok
oluyor pazartesiyoviçler. Dünya; bir dertten kurtuldum, diyor; bu kabus bitti
artık rahatım, diyor ama o dert geliyor ve bir sabah kapımı acı acı çalıyor. Ayak
tabanlarımın penbeliğine daldığım bir sabah, kapım acı acı çaldı. Kapıyı çıplak
açıp açmamayı biraz düşündükten sonra bir dahaki sefere dedim ve repdöşambırımı
giyip kapımı açtım. Tam üç tane çirkin mi çirkin kadın duruyordu. Üçünün burnu
kocamandı, sadece biri normal duruyordu.
*Karşıt görüşlü öğrenci olmalı.
*Adını benim adımla kafiyeli olacak şekilde
değiştirmeli.
*Cadılar hakkınta ileri geri konuşmamalı.
*Gördüklerine değil, gördüklerime inanmalı.
*Kaçısı iyi olmalı.
Burnu hokka gibi olan hemen konuya girdi. “Bizler
cadıyız ve siz sormadan söyleyeyim, evet ben estetik güzeliyim. Ortaçağda
anneannelerimiz yıkıldı, biz afaroz edildik. Toplumdaki önyargıyı kırmak için
cadılı bir sürü çocuk dizisi çektiysek de olmadı. Sizden istirhamımız
listenizde bizden bahsetmeniz” dedi. Muzip muzip güldüm ve “Estetik güzeli
falan değilsin, burun tamam da o eller ne?” dedim ve süpürgeyi uzattım. “ Hadi
uçun da bir görelim”. Estetik çirkini olan koşarak camı açtı, diğer ikisi
süpürgeye atladı ve camı açanı da alıp, uçup gittiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder