
Senden nefret ediyorum.Bana benzediğin için.Ellerin,gözlerin benzediği için;tavrın,edan benzediği için;zevklerin,zevksizliğin benzediği için.Senden nefret ediyorum.
Kendimden nefret ediyorum.Sana benzediğim için.Kendimi bildim bileli yanımdasın.Hep aynı renk ve model kıyafetleri giyiyoruz.Kilo alıyorum,alıyorsun;uzuyorum,uzuyorsun.Öl artık.Ya da başka bir yol bulmalıyım.
Ana rahminde ikizini yiyen kardeşler duymuştum.Keşke o beni yeseydi ya da ben onu.Hem işin en saçma kısmı bi kaç dakika önce çıktı diye o suratsız kaltağa neden abla diyorum.Ailemin bana yaptığı tek kötülük değil belkide ama en büyük kötülük bu.Kendimin aynısı ile yaşamama sebep olmaları yetmiyormuş gibi,kendimin aynısına abla demek zorundayım.
Bazen aynaya bile bakmaya dayanamıyorum.Kendimi görmek istemiyorum.Derken kapıyı o açıyor ve bana bakıyor.Tüm suratsızlığı ile.Diğer nefret ettiğim nokta ise isimlerimiz arasındaki benzerlikBen Simay,o Miray.Gerçi kimin umrundaki benim adımın Simay olması.Miray dediklerinde inatla bakmıyorum.Sonra yüzlerinde aynı pişkin ifade ile aynı cümleyi söylüyorlar.'Ben de hep ikiniz karıştırıyorum ha ha ha!!'.Aptalsın,salaksın,gereksizsin....Sadece bana onun adı ile hitap ettiğiniz için bile sizden nefret ediyorum.
Bunlara daha fazla dayanamıyorum.Çözüm yolları düşünüyorum.Ne yapabilirim.Bir insan ikizinin kendisine benzemesinden nasıl kurtulabilirki?
Sadece bir yolla.Kendini değiştirerek.Öyle bir ey yapacağım ki.Kimse bize ikiz diyemicek artık.Kimse beni onunla karıştırmıcak.Tek olucam.Tek!!biraz biraz param var.Nasl olduysa.Gerçi kesin Miray'ında benimle aynı miktarda parası vardır.Kuruşu kuruşuna.Gazete ilanınından doktoru buluyorum.Kan görmek bile beni bu kadar korkuturken sırf bu bitmek bilemeyen acıdan kurtulmak için için bunu yapıcam.
Hayat dizilerdeki gibi değil.Muayenehaneyi hiç böyle düşünmemiştim,doktoru da.Ucuz etin yahnisi belki de.Hem zaten ben güzelleşmekten daha çok farklılaşmak istiyorum.Sanırım bu kadarını becerebilir bu adam.
-Hoşgeldiniz, dedi.Ses tonu sıcak olamaya çalışan biri gibiydi;ama bana o sıcaklığı veremedi.
-Hoşbulduk,dedim.Ne kadar güzel bir muayenehaneniz var.
-Teşekkür ederim,dedi.Nasıl yardımcı olabilirim size?
En zor soru bu idi benim için.İkizimden farklı olsunda nasıl olursa olsun demek geldi içimden.Gerçi bi bahane veremsem kimlik değiştirmek için ameliyat olan bir kanun kaçağı olduğumu düşünebilirdi.Kanundan değil.İkizimden kaçıyorum.
-Kaşlarım,dedim.Biraz daha kaldırırsak alnımdaki kırşıklıklardan kurtulabilirim sanki.Beni çok yaşlı gösteriyor.Elime bir dosya tutuşturdu.Daha önce yaptığı kaş kaldırma işlemlerinin resimleriydi.Hiç biri bi şeye benzemiyordu.O aptal,şaşkın ifade.
-Aaa! bu çok güzel olmuş,aa! bu çok başarılı olmuş,gibilerinden bi şeyler söyledim.tek bildiğim kaşlarımı kaldırarak bu kabustan kurtulamazdım.yüzümün merkezini değiştirmeliydim.Burnumu.
-Çok basit bir işlem olucak,dedi.o sahtekar sesiyle.Daha önce bu işlemi yaptırmalıydınız.Burnunuzdan nefes alırken zorlanıyorsunuz değil mi?Uykunuzda bölünüyordur.Daha önce hiç böyle bir problemim olmamasına rağmen.
-Evet doktor bey,dedim.nasıl bildiniz?Geceleri çok uyanırım.
-Burnunuzdan,dedi.Operasyon sonrası hiçbir şeyiniz kalmıcak.Operasyon sanırım doğru kelimeydi.Ameliyat değil.Operasyon.İkizimden,Miraydan kurtulma operasyonu.Tek olma operasyonu.
Çok uçuk bir fiyat söylemedi.Hatta biraz daha para verirsem karnımdan ve kıçımdan yağ da alabilirmiş.Teşekkür ettim.Bütcemin bu kadar olduğunu söyledim.Doktor görünümlü esnaf fiş kesmezlerse karımdan biraz yağ çekebileceklerini söyledi.Kabul ettim.
Karnımdaki yağlardan kurtulmamı ülkemdeki herkese borçluyum.Şaka gibi.
-Opresyonu ne zaman yapalım?,dedi.En yakın zamanda dedim.Şimdi yapalım dese hayır demezdim.Üç gün sonraya anlaştık.Ödemenin bir kısmını yapıp çıktım.
Evdekilere okul gezisine gidiyorum,dedim.Miray da gelseydi,dediler.Yaa o da gelsin.Beraber estetik olalım.Bir hafta yokum dedim.Mırın kırın ettiler.Ama beni artık kimse durduramazdı.
Üç gün geçti.Muayenehanedeyim.Kokmuyorum.Doktorum yeşilleri çekmiş,ilk kez doktora bu kadar benziyor.Beni telkin etmeye çalışıyor.Çok iyi bir doktor olduğundan bahsediyor.Tüm operasyonları çok başarılı geçmiş.Hiçbir tehlikesi yokmuş.Dinliyorum ama sussada başlasak artık.
Narkozcu geldi.10 dan geriye doğru saymamı söyledi.
-On,dokuz,sekiz,yedi........
Uyandım.dayak yemiş gibiyim.Doktorun sekreteri her şeyin yolunda olduğunu söyledi.Operasyon çok başarılı geçmiş.
-Yarın akşam gibi taburcu olabilirsiniz,dedi.ve gitti.
Uyudum,uyandım,uyudum....Durumumu,yaptığımı,ailemi,ikizimi...Hiçbirini düşünmedim.Sadece uyudum.Sargılarımı değilştirdiler bir kez.Doktorum geldi.Harika,olağanüstü gibi bi şeyler geveleyip gitti.Dinlemedim.
Bi oda ayırmıştım orta dereceli bir otelden.Taburcu olunca oraya gittim.Yüzüm sargılıydı.Nasıl oldu bir fikrim yoktu.Ama bu kadar canım yandığına göre güzel bi farklılık olmuştur muhtemelen.Sargılar on gün sonra çıkıcak dediler.Planım sarkmıştı.Evi aradım.
-Dört gün daha yokum,dedim.Burası çok güzel.
-Sesin neden boğuk,dediler?
-Hava değişikliği nezle yaptı,dedim.
Pek ses etmediler.Paran var mı?,diye sordu annem.Var dedim;ama yoktu.oteli ödeyip eve anca gelicektim.
O barbat muayehaneye tekrar gittim.Kendimi daha iyi hissediyordum.Farklılığı hissedebiliyordum.Sargılar çıktı.Yüzüm tamamen şişti.Gözlerimin altı kıpkırmızıydı.Doktorum konuşmaya başladı.
-Hiç merak etme.Her geçen gün şişlikler inecek.Kırmızılıkları hiç takma.Çok çabuk iyileşeceksin.Bak karnında çok güzel oldu.Hiç merak etme.Artık bebek gibi mışıl mışıl uyuyabileceksin.
Çok konuşuyordu.Ben ise sonuçtan gayet memnundum.Farklıydı.Çok farklıydı.Mirayla alakası yoktu.Teşekkür ettim.Her zaman yanıma gelebileceğimi söyledi.
Otele gittim,bavullarımı aldım,taksi tuttum,eve gittim,kapıyı çaldım.
Miray açtı kapıyı.Saçlarını kısacık kestirmiş,kızıla boyamıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder