18 Ağustos 2008 Pazartesi

kırmızı başlıklı kız


Farklı bir hastalıktı onunkisi.Sebebi neydi?Bilemiyorum.Çözümledim;desem bile eksik olur.Sadece teşhiste bulunabiliyorum.Milyonda bir görünüyor desem;dünyada beş bin kişide olması gerekir.Beş binde az rakam değil.neyse,hastalığının çözebildiğim kısımlarına dönelim.
Kendisi gibi olamıyordu.Kimi görürse kiminle konuşsa onun gibi davranıyordu.Karşısındaki kişiyi daha önce tanıyorsa işi kolaydı..İlk kez görüyorsa ilk intibasından bi şeyler çıkartmaya çalışıyordu.
Ayna gibiydi.Karşısındaki herkes onda kendini görürdü.Annesi ile konuşurken kendini annesi sanar,postacı ile konuşurken postacı.bi bakmışsınız elinde kağıtlar apartman apartman geziyor.Derken yaşlı bir kadın
-Ne yapıyorsun yavrum sen?dediği anda ise o yaşlı kadın oluverir.Her yeri ağrımaktadır.Kendini eve zar zor atar.
Ailesi olayı kabullendi.Doktorların,modern tıbbın çare olamayacağını anladılar.Bir çiftliğe yerleştiler.Ne kadar az insan olursa o kadar iyiydi.Hayvancılık yapmaya başladılar.Evde televizyon da yoktu.Zaten olayın sorumlusu olarak küresel ısınmayı ve hormonlu gıdaları buluyorlardır.
Kırmızı başlıklı kız,sabah yine önce annesi sonra da babası olarak güne başladı.Hayvanlarla ilgilendi,çimlere yattı,dolandı,kitaplarını kurcaladı,resim yaptı.Sonra annesi yanına çağırdı kırmızı başlıklı kızı.Yaptığı pohaçaları anneninesine götürmesin istedi.Elbette kırmızı başlılklı kızı kandırması gerekiyordu,onun için 'annemize' götür dedi.Annenesi de yakınlarındaki başka bir çiftlikte yaşıyordu ve kırmızı başlıklı kızın kendini annanesi gibi hissetmesinden bir sakınca yoktu.Kendini yorgun hissediyor,çok yaramazlık yapmıyordu o zamanlar..
Dikkat et;dedi annesi,kırmızı başlıklı kıza.Gerçi etrafta kimse yoktu.Bu çevrede kurt,ayıda olmazdı ama olsun.anne yüreği yinede.
Kırmızı başlıklı kız şarkı söyleyerek sallana sallana yürümeye başladı.Bir anda hayatında daha önce görmediği bi şey gördü.Vücudu tamamen kıllarla kaplı bir adam.önce korktu.Sonra o oldu.O adam kaçmaya başladı.
Bu yaratık neydi acaba?Gözleri korkunçtu.Demekki artık kırmıız başlıklı kız da korkunçtu.Elleri kanlı gibidiydi.Demek ki artık kırmızı başlıklı kız da öldürmeliydi.
Pohaçaları fırlattı,etrafa vahşi bir hayvan gibi baktı.Önündeki eve baktı.Koşmaya başladı.O yaratığın yanındaki kokuyu arıyordu.Kan kokusunu.Yaratığın peşinden koştu.Taki annanesinin evine kadar.
Parçalanmış kapıdan içeri girdi.Annanesinin yatağında o kıllı korkunç yaratık yatmaktaydı.
-Sen kimsin?dedi yaratık.Kırmızı başlıklı kız sakince.
-Ben,senim;dedi.
-Değilsin!,dedi yaratık.
-Senim!,dedi.Korkutucu bir sakinlikle.
-Aynaya bak,dedi.Bana benzemiyorsun,hiç ellerinle birini öldürdün mü?Hiç birini yedin mi?
İpucunu alan kırmızı başlıklı kız yaratığa saldırdı.Tırnaklarını şah damarına sapladı.Bi anda her şey bitti.
Yaratığı yemeye başladı.Ama yapamıyordu.Derken bi ses duydu.Annanenin sesi.Yaratığın midesindeki annane.Yaratığın midesinden anneneyi çıkarttı,kırmızı başlıklı kız;ve annene oldu.
Annane oldu kırmızı başlıklı kız,polis geldi,polis oldu..Sonra yine annesi...babası...annesi..

1 yorum:

Beter Böcek dedi ki...

Çok güzel olmuş:)