pazartesi - siyasi sığınma hakkı

İnsanlar benden hep bir şey talep ederler ama ilk kez böyle bir taleple karşılaştım pazartesi ateşlileri. Anne, baba ve iki çocuktan oluşan bir çekirdek aile. İnanılmaz sıradan insanlar; orta boyda, orta güzellikte, orta kiloda ama ortalamanın üstünde bir zekada. Sözü kadın aldı ve tam sevdiğim gibi kısa ve net konuştu.

*Çoğunluk ve azınlık arasında tercih yapması gerekirse koşmayı tercih etmeli.

*Çok sıkıldığında çok sıkıcı olmalı.

*Halkını küçümsediğini çok belli etmemeli.

*Saksıda çim yetiştirmeli.

*Saatinin saniyesine bakıp hayallere dalmamalı.

*Diğer insanların da düşünebildiği unutmamalı.

*Her dört şakama bir sosyojik gözlemle cevap vermeli.

“Siyasi sığınma talep ediyoruz” Neden diye soramadım, çünkü saçma olurdu. Tekme tokat dalamadım, ebeveynleri çocuklar varken dövmemek gibi prensiplerim vardır; evet diyemedim, ne yapacağım salonda mı ağırlayacağım; hayır diyemedim, çok zekice yaklaştılar. Hemen bir kağıt aldım ve Gobi çölünden üç artı bir gömme balkonluk bir arsayı hediye ettim. Gidin kendi cumhuriyetinizi kurun, dedim. İsteyen de gidip komşu olabilir.