Eski bir bürokrat, emekli olmuş ve yalnızlığın acı tadını hissetmeye başlamış. Emekli olduktan kısa süre sonra karısı ölmüş ki buna çok da üzülmemiş çünkü son aylarda aynı evde tüm gün geçirmek ikisinin de sinirlerine dokunuyormuş. Büyüdüğüne şahit olamadığı kızı ise evlenmiş ve uçakla bile bir günden uzun sürede ulaşabileceği bir yerde; tasvip etmediği bir adam ile tasvip etmediği bir hayat sürüyor ( yolculuk edenleri uğradığı bir cafe işletiyor )
Arkadaşlarıyla ilişkilerini ayakta tutan bağın iş olduğunu da emekli olunca fark etmiş emekli bürokrat. Dilini bilmediği ülkenin huzur evinde hissediyordu kendini onların yanında. Hızla da koptu ilişkileri. Aradaki bağ öyle gevşekti ki; kopuşu kimse hissetmedi.
Evde kitap okumaktan ve ülkeyi yöneten siyasetçilere ve bürokratlara kızmaktan bunalan emekli bürokrat, yalnızlığına çareyi yıllarını verdiği mesleğinde buldu. O bir emekli bürokrattı, yüksek risk grubundaydı. Sabah ilk iş kendisine bir tehdit mektubu yazdı ve polisi çağırdı.
Bir süre koruması oldu emekli bürokratın. İstediklerini emirden ziyade saygıdan yerine getiren iki koruma. Sonra koruma sayısı bire düştü. Baktı tek korumadan sıkıldı, kendini biraz daha tehdit etti ve koruma sayısı tekrar ikiye çıktı. Sayı daha sonra bire düştü ve sonra koruma kalmadı.
Yalnızlığıyla tekrar baş başa kaldı. Baktı olmuyor eve bir hizmetçi aldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder